به نقل از «فرارو»

پشت پرده کمک آمریکا به اسرائیل

تاریخ انتشار: ۳ اردیبهشت ۱۴۰۳ | کد خبر: ۴۰۱۷۰۸۹۹

فرارو-روز شنبه، یکم اردیبهشت ماه، مجلس نمایندگان آمریکا در جلسه‌ای نادر و با حمایت گستردهٔ نمایندگان دو حزب دموکرات و جمهوری‌خواه، بستهٔ ۹۵ میلیارد دلاری حمایت از اوکراین، رژیم صهیونیستی و تایوان را تصویب کرد. در این لوایح ۶۰.۸۴ میلیارد دلار برای جنگ اوکراین و ۲۶ میلیارد دلار شامل ۹.۱ میلیارد دلار موارد بشردوستانه، برای کمک به اسرائیل در نظر گرفته شده است.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

به گزارش فرارو، نبیل ابورودینه، سخنگوی ریاست تشکیلات خودگردان فلسطین در بیانیه‌ای که توسط خبرگزاری رسمی فلسطین (وفا) منتشر شد، به این اقدام آمریکا واکنش نشان داده و گفت: «حمایت امنیتی امریکا از اسرائیل تنش خطرناک و چراغ سبزی برای گسترش دامنه جنگ است. آنچه مجلس نمایندگان امریکا به تصویب رساند، اعدادی است که منجر به تلفات هزاران فلسطینی در نوار غزه می‌شود که آخرین آن در شهر طولکرم در کرانه باختری رود اردن است. ثبات فلسطین تنها گذرگاه ثبات در منطقه و جهان است. چنین مصوباتی اعتبار ایالات متحده در تلاش برای دستیابی به امنیت و ثبات در منطقه خاورمیانه را مورد تردید قرار می‌دهد.»

بر اساس گزارش رویترز، نظرسنجی‌ها در اسرائیل نشان می‌دهد که اکثر مردم این کشور بنیامین نتانیاهو را مسئول شکست‌های امنیتی می‌دانند که منجر به حمله بی‌سابقه حماس در ۱۵ مهرماه به سرزمین اشغالی شد. بنیامین نتانیاهو تاکنون بار‌ها با احتمال برگزاری انتخابات زودهنگام مخالفت کرده است و نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند در صورت برگزاری انتخابات زودهنگام او با احتمال شکست مواجه است.

با توجه به این تحولات پرسش‌هایی مطرح است از جمله این که آیا کمک امریکا به اسرائیل، بخشی از برنامه آمریکا برای کنترل اقدامات اسرائیل است و نقش کشور‌های عرب منطقه و ایران برای کنترل تنش‌های منطقه چیست؟ فریدون مجلسی، دیپلمات پیشین ایران و تحلیلگر ارشد سیاسی در گفتگو با فرارو به این پرسش‌ها پاسخ داده است:

توان نظامی اسرائیل به چالش کشیده شده است

فریدون مجلسی به فرارو گفت: «این که یک فرضیه را مطرح کنیم و بگوییم حمایت مالی اخیر ایالات متحده از اسرائیل به دلیل این است که با دادن امتیاز به اسرائیل، می‌خواهد از تنش‌های جدید ایران و اسرائیل پیشگیری کند لزوما درست نیست. درواقع هر فرضی، قابل طرح است، اما فرضیه‌ها باید با حقایق موجود همخوانی داشته باشد. مهمترین اصل در پذیرش مسائل و فرضیه‌های سیاسی، انطباق دادن آن‌ها با زمان است. در موضوع اسرائیل و تصویب ارسال کمک‌های بیشتر به این کشور، که از سوی مجلس نمایندگان ایالات متحد مطرح شده است، باید به این نکته توجه داشت که آمریکا، ضامن بقای اسرائیل است. طبیعیست که بین اسرائیل و آمریکا تضاد‌ها و اختلافاتی وجود دارد، اما این تضاد‌ها و اختلافات، مثل اختلافات خانوادگی است و بنابراین کمک‌های کلان آمریکا به اسرائیل را نمی‌توان پدیده عجیبی دانست یا لزوما با هر موضوع دیگری آمیخت. در ایالات متحده به وامی که به کشور‌های خارجی اعطا می‌شود نیز کمک گفته می‌شود و این کمک‌ها نیز شرایط بازپرداخت خاص خود را دارند. نکته دیگر این است که اقدام ایالات متحده برای کمک مالی به اسرائیل تا حد زیادی جنبه روانی دارد و از بعد حمایتی انجام می‌شود. امریکا می‌خواهد به کشور‌های منطقه و جهان ثابت کند که اسرائیل تنها نیست.»

وی افزود: «بخش زیادی از سیستم دفاعی اسرائیل در برابر حمله اخیر ایران به چالش کشیده شد و از گنبد آهنین تا ادوات نظامی اسرائیل که برای خنثی سازی حمله استفاده شد، نیاز به بازسازی و صرف هزینه مجدد دارد. این تنها یکی از جنبه‌های قضیه است، ولی جنبه دیگر این است که اسرائیل از مدت‌ها پیش آگاه شده دوره آن دیدگاه متفرعنانه و خودبرتر داننده که از آغاز تشکیل دولت فلسطین و طی جنگ با کشور‌های عرب و شکست آنان در ذهن اسرائیلی‌ها جا افتاد، به پایان رسیده است. اکنون تعدادی کشور‌های پیشرفته‌تر و حتی قوی‌تر از اسرائیل در منطقه وجود دارند. امارات، قطر، کویت و حتی عمان و مصر نیز از کشور‌های قدرتمند منطقه هستند. به همین دلیل هم بود که اسرائیل طی چند سال اخیر سعی کرد رفتار صمیمانه تری را با کشور‌های عرب منطقه برقرار کند. این رویکرد به ویژه پس از طرح پیمان صلح ابراهیم جدی‌تر شد. البته این نکته را نیز فراموش نکنیم که در دوره ریاست جمهوری ترامپ، شاهد برخی ترکتازی‌ها و رفتار‌های ریاست طلبانه اسرائیل در منطقه بودیم، اما با گذشت سال‌ها و همزمان با سرعت بالای توسعه در کشور‌های حاشیه خلیج فارس و سپس تجربیات جنگ یمن، نگرانی‌های بیشتری در ذهن اسرائیل ایجاد شد که شاید صرفا با اتکا به برتری‌های نسبی تکنولوژیک، نمی‌تواند بر دیگر کشور‌ها برتری خاصی داشته باشد، چرا که دانش و تکنولوژی به واسطه ثروت اعراب در اختیار آنان قرار گرفته است.»

نقش ایران برای کنترل مناقشات

این تحلیلگر ارشد سیاسی گفت: «اسرائیل حدود ۷ ماه است با منطقه کوچک غزه درگیر است و هنوز هم موفق نشده حماس را به تسلیم وادار کند. البته حقیقت این است که برخی از دولت‌های عرب منطقه با حذف حماس توسط اسرائیل مشکلی ندارند، هر چند که شهروندان این کشورها، مخالف سرسخت کشتار فلسطینیان و نسل کشی در غزه هستند. اما طولانی شدن جنگ در برابر غزه برای اسرائیلی‌ها نیز تبدیل به یک درس بزرگ شد که بدانند وقتی دربرابر یک منطقه کوچک نمی‌توانند به راحتی پیروز شوند، در صورت شکل گیری یک جنگ بزرگتر شرایط برای آنان بسیار سخت‌تر و پیچیده‌تر خواهد شد. شاید به همین دلیل حتی پس از آغاز جنگ، اسرائیل تلاش کرده با کشور‌های عرب منطقه در حالت دوستی باقی بماند.»

وی افزود: «اگر قرار باشد رویکرد‌های دولت فعلی ایالات متحده (دولت بایدن) را با دولت پیشین ایالات متحده (ترامپ) مورد مقایسه قرار دهیم، متوجه می‌شویم که تفاوت چندانی بین نگرش این دو، در قبال اسرائیل وجود ندارد. ایالات متحده و اسرائیل، به لحاظ امنیت سیاسی، اجتماعی و اقتصادی به شدت در تعاملند و همه چیز را از همین زاویه مورد سنجش قرار می‌دهند. این نکته را نیز باید مورد توجه قرار دهیم که سیاست‌های آمریکا در قبال اسرائیل، توسط یک هرم جمعی ساخته می‌شود و نه توسط یک شخص. رفتار‌های اسرائیل در قبال مردم غزه از ابتدای جنگ تا کنون، قابل دفاع نیست و کشتار بی رحمانه جمعیت زیادی از مردم بیگناه را نمی‌توان اقدامی دانست که قرار است از اقدامات حماس جلوگیری کند یا جنبه دفاعی داشته باشد. از سوی دیگر تحریم‌هایی که آمریکا و اتحادیه اروپا اعلام می‌کنند علیه ایران در دستور کار دارند، از چندان قدرتی برخوردار نیست و بیشتر جنبه فشار روانی دارد تا اثربخشی ملموس.»

این دیپلمات پیشین ایران گفت: «این که نتانیاهو اعلام کرده به رفح حمله خواهد کرد، جزو بدیهیات است، اسرائیل با موجودیت حماس، حتی به عنوان یک حزب سیاسی، مخالف است. به همین دلیل نیز، نابودی حماس جزو اهداف اساسی اسرائیل قرار دارد و اسرائیل تمام تلاش خود را خواهد کرد به هدف خود برسد، اما نکته مهم این است که حماس نیز پس از این همه ضربه و خسارت و مقاومت طولانی در برابر اسرائیل، تمایلی به شکست و عقب نشینی ندارد. این جا است که نقش کشور‌های عرب منطقه و ایران می‌تواند بسیار سرنوشت ساز باشد. نقشی که عمدتا باید روی ایجاد صلح و تنش زدایی بین طرفین جنگ معطوف شود.»

منبع: فرارو

کلیدواژه: اسرائیل غزه جنگ ایران قیمت طلا و ارز قیمت خودرو قیمت موبایل کشور های عرب منطقه ایالات متحده کشور ها

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت fararu.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «فرارو» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۴۰۱۷۰۸۹۹ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

اشتباه مهم من در دوره اول این بود: زیادی خوب بودم!- ترامپ 

    
منبع: تایم
تاریخ انتشار: 30 آوریل 2024
گفتگوی اریک کورتسا با دونالد ترامپ
مترجم: لیلا احمدی
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
   دونالد ترامپ: سیاست‌مدار، تاجر و سلبریتی آمریکاییِ ۷۷ ساله است که در خلال سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ چهل و پنجمین رئیس‌جمهور ایالات متحدۀ آمریکا بود. ترامپ زادۀ نیویورک است و از مدرسۀ وارتونِ دانشگاه پنسیلوانیا، لیسانس اقتصاد گرفته. او ۴۵ سال ریاست «سازمان املاک و ساخت‌و‌ساز ترامپ» را برعهده داشت و از سال ۲۰۰۴ تا ۲۰۱۵ مجری و میزبان ریلتی‌شویِ محبوب «کارآموز» در ان‌بی‌سی بود.

   ترامپ در سال ۲۰۱۷ با ۳٫۵ میلیارد دلار ثروت، در فهرست ثروتمندترین افراد جهان قرار گرفت. او در سال ۲۰۱۶ نامزد انتخابات مقدماتی ریاست‌جمهوری شد و به‌راحتی همۀ رقبا حتی هیلاری‌کلینتون را کنار زد. ترامپ تنها کسی است که بدون پیشینۀ سیاسی یا نظامی به ریاست‌جمهوری آمریکا برگزیده شده. او در ماه‌های نخست ریاست‌جمهوری، شمار زیادی از برنامه‌های کلیدیِ باراک اوباما را کنار گذاشت.

    ترامپ آمریکا را از «شراکتِ ترانس‌پاسیفیک» (مشارکت سیاسی و اقتصادیِ کشورهای حاشیۀ اقیانوس آرام) و «پیمان پاریس» (توافقنامه در باب تغییرات اقلیمی) خارج کرد، بخش‌هایی از «پیمان کوبا و آمریکا» را لغو کرد  «نیل گرساچ» و «برت کاوانا» را به دیوان عالی منصوب کرد و ورود شهروندان شش کشور با بیشترین جمعیت مسلمان (از جمله ایران) را به آمریکا با محدودیت مواجه کرد. از مهم‌ترین وقایع دوران ریاست‌جمهوری او، باید به خروج آمریکا از «برنامۀ جامع اقدام مشترک (برجام)»، اعمال «سیاست فشار حداکثری» و تحریم‌ها علیه ایران، کشتن«ابوبکر بغدادی» (رهبر داعش)، دیدار تاریخی با «کیم‌جونگ‌اون» (رهبر کرۀ‌ شمالی)، جنگ تجاری با چین، اقدام برای کشیدن دیوار مرزیِ آمریکا و مکزیک، خروج از شورای حقوق بشر سازمان ملل، به رسمیت‌‌شناختن اورشلیم به‌عنوان پایتخت اسرائیل، کشتن [سردار شهید] قاسم سلیمانی (فرماندۀ سپاه قدس) و قراردادن سپاه پاسداران انقلاب اسلامی در لیست گروه‌های تروریستی اشاره کرد.
 
 "اریک کورتِسا"، تحلیل‌گر ارشد، ستون‌نویس نشریۀ تایم و پژوهشگر سیاسی است که عموماً بر تحلیل رخدادهای کنگره، اخبار ویژۀ دونالد ترامپ و سیاست ملی متمرکز است. (نیاز به توضیح ندارد که هدف از انتشار این مصاحبه آشنایی با دیدگاه های تازه فردی است که شاید دوباره رییس جمهوری آمریکا شود و به همین خاطر تغییری داده نشده و اگر به ضرورت نکته ای اضافه شده باشد در قلاب (کروشه) آمده.
➖➖➖➖➖➖➖➖➖
عصر ایران/ ترجمه: دونالد ترامپ فکر می‌کند اشتباه مهمِ دورۀ نخستِ ریاست‌جمهوری‌اش را دریافته است. او می‌گوید: «من زیادی خوب بودم.»

   جمعه دوازده آوریل، بیش از یک ساعت در کاخ رؤیایی‌اش واقع در پالم‌بیچ (شهرکی در فلوریدا) گپ می‌زنیم. دستیاران در نهارخوری طلاکاری‌شدۀ مشرف به زمین چمن، انتظار می‌کشند. وقتی اصرار می‌کنند مصاحبه را به پایان برسانم‌، بسیاری از مقامات پیشینِ کابینه را نام می‌برم که این‌بار از حمایت از ترامپ امتناع کرده‌اند. برخی علناً هشدار داده‌اند که او خطری برای جمهوریت است. از او می‌پرسم چرا رأی‌دهندگان باید به شما اعتماد کنند، درحالی‌که برخی افرادی که از نزدیک با شما کار کرده‌اند، اعتمادشان را از دست داده‌اند؟
 
واکنش ترامپ مثل همیشه کوبنده است و مشاوران ارشد پیشین خود را تحقیر می‌کند، اما انگار موج حملات، درس بزرگتری به او داده است. می‌گوید: «من به آن‌ها اجازه دادم دست از کار بکشند، چون قلب دارم و نمی‌خواهم شرمندۀ کسی باشم.» ولی فکر نمی‌کنم بار دیگر این‌طور رفتار کنم. از حالا با کسی تعارف ندارم.»
 
  با گذشت شش ماه از انتخابات ریاست‌جمهوری 2024، ترامپ نسبت به هر زمان دیگری در هر یک از مبارزات انتخاباتی پیشین خود، موقعیت بهتری برای پیروزی در کاخ سفید دارد. او در اکثر نظرسنجی‌ها، ازجمله در چندین ایالت از هفت ایالتی که احتمالاً نتیجه را تعیین می‌کنند، با اختلاف اندک از جو بایدن پیشی گرفته است. اما من نیامده بودم که در مورد انتخابات و مصیبتی که پس از آن پیش آمد، صحبت کنم یا اینکه از او بپرسم چگونه به اولین رئیس‌جمهور پیشین - و شاید آیندۀ - آمریکا بدل شده که با محاکمۀ جنایی مواجه می‌شود. می‌خواستم بدانم ترامپ در صورت پیروزی در دور دوم ریاست‌جمهوری چه خواهد کرد و چشم‌اندازش را از زبان خودش بشنوم.
 
  آنچه در دو مصاحبه با ترامپ و گفت‌وگو با بیش از ده‌ها تن از نزدیک‌ترین مشاوران و معتمدانش بر من آشکار شد، خطوط کلیِ نوعی «ریاست‌جمهوری امپراتوری» است که آمریکا و نقش آن در جهان را دگرگون می‌کند. ترامپ به من گفت که برای پیشبرد «عملیات اخراج» برای بیرون‌راندن بیش از 11میلیون‌ مهاجر از کشور آماده است. مایل است «اردوگاه‌های بازداشت مهاجران» را بسازد و ارتش ایالات متحده را در مرز و داخل کشور مستقر کند. او به ایالت‌های قرمز (جمهوری‌خواه) اجازه می‌دهد بر بارداری زنان نظارت کنند و کسانی را که ممنوعیت سقط جنین را نقض می‌کنند، تحت پیگرد قانونی قرار دهند. به گفتۀ مشاوران ارشد، او بنا به صلاحدید شخصی، از دریافت وجوه اختصاص‌یافته از سوی کنگره جلوگیری خواهد کرد.

 
  ترامپ مایل است دادستان ایالات متحده را اخراج کند، چون فرمان او مبنی بر محاکمۀ شخصی را اجرا نمی‌کند و «سنت اجرای قانون مستقل» را که به زمان تأسیس آمریکا برمی‌گردد، نقض کرده است.
 
  او برای هر‌یک از حامیانش که متهم به حمله به ساختمان کنگرۀ ایالات متحده در 6 ژانویه 2021 هستند، درخواست عفو دارد. بیش از 800 نفر از آن‌ها به گناه خود اعتراف کرده‌اند یا از سوی هیئت‌منصفه محکوم شده‌اند. او ممکن است به یاری هم‌پیمانِ درحالِ جنگش در اروپا یا آسیا نیاید، اگر تشخیص دهد که آن کشور برای دفاع از خود هزینۀ کافی نمی‎کند. او خدمات مدنی ایالات متحده را از بین می‌برد، گارد ملی را به‌دلخواه در شهرهای آمریکا مستقر می‌کند، دفتر آمادگی برای مقابله با بیماری همه‌گیر کاخ سفید را می‌بندد و دولت را با افرادی پر می‌کند که از ادعای واهی او مبنی بر تقلب در انتخابات 2020 حمایت کرده‌اند.

 
  ترامپ همان است که بود، با همان اهداف و نارضایتی‌ها؛ اما چیزی در سر دارد که او را مصمم‌تر و خویش‌باورتر از همیشه می‌نمایاند. می‌گوید: «وقتی برای اولین بار به واشنگتن رفتم، افراد معدودی را می‌شناختم و  باید به مردم تکیه می‌کردم.» حالا شرایط جور دیگری است. مسئولیت‌های زیادی دارم و از سرسختانِ حزب‌جمهوری‌خواه گسسته‌ام. گارد قدیمی شکست‌خورده و هوادارانِ باقی‌مانده‌، مردم هستند. ترامپ درحالی وارد دور دوم ریاست‌جمهوری می‌شود که با انبوهی از سیاست‌گذاری‌ها و کارکنان وفادار همراهی می‌شود. همگی برنامه‌های مفصلی همسو با چشم‌انداز او دارند. می‌آید تا قدرت را در دستان مردی متمرکز کند که اشتهایش برای قدرت سیری‌ناپذیر است. "کِلین کانوی" (مشاور نزدیک او) می‌گوید: «فکر نمی‌کنم چشم‌اندازش معمای بزرگی باشد، اما مردم از شجاعت او حیرت خواهند کرد.»
 
دادگاه‌ها، قانون اساسی و کنگره نظرات متفاوتی در مورد تحقق اهداف ترامپ دارند. واشنگتن نیز راه‌های متعددی برای مقابله دارد. افشای اطلاعات در مطبوعات آزاد، حفاظت از افشاگران، نظارت بازرسان‌کل و موانع قضایی، کماکان وجود دارند. اگر ترامپ برنده شود، اردک لنگ* است.

  *اردک لنگ در اصطلاحات سیاسی، سیاستمدار یا مقام منتخبی است که جانشینش از پیش انتخاب شده یا به زودی انتخاب خواهد شد.
 
  او به‌رغم نظر برخی از حامیان، به تایم می‌گوید: «در پی لغو یا نادیده‌گرفتنِ ممنوعیت قانون اساسی در دورۀ سوم نیست.» افکار عمومی ناظر قدرتمندی است. ترامپ در میانۀ اعتراضات مردمی ناچار شد از شدت برخی از ابتکاری‌ترین طرح‌های دور نخست، ازجمله سیاست جداسازیِ خانواده‌های مهاجر بکاهد؛ همانطورکه "جورج اورول" در سال 1945 نوشت: «توان دولت‌ها در پیشبرد برنامه‌هایشان به خلق‌و‌خوی عمومیِ کشور بستگی دارد.»
 
  این که می‌گویند هر انتخابات، نقطۀ عطف است، این‌بار به حقیقت می‌پیوندد. چشم‌انداز ترامپ برای حامیانش بی‌کران است و با حمایت جنبشی قدرتمند متشکل از پیروان واقعی، نوید انقلاب می‌دهد. حضور دوبارۀ او برای خیلی از کشورها و جهان، هشداردهنده است. "داگلاس برینکلی" (مورخ ریاست‌جمهوری) می‌گوید: «دور دوم ریاست‌جمهوری ترامپ می‌تواند «پایان دموکراسی ما» و تولد نظام نوینی مبتنی بر ریاست‌جمهوریِ استبدادی باشد.»
 
ترامپ نزدیک غروب به پاسیوی مارالاگو (عمارت تاریخی‌‌اش) قدم می‌گذارد. مهمانان اعیانش، استیک‌ واگیو و برانزینوی کباب‌شده میل می‌کنند. روی صندلی می‌نشیند و همه برای تشویق‌کردن درنگ می‌کنند. شب درخشانی است. "استیو وین" (غول میلیاردر قمار و کازینو) هم این‌جاست. "مایک‌جانسون"، (رئیس مجلس نمایندگان)، پس از کنفرانس مطبوعاتیِ مشترک با رئیس‌جمهور پیشین شام می‌خورد و قوانینی را برای ممانعت از رأی‌دادنِ غیرشهروندان پیشنهاد می‌کند. می‌گوید: «رأی‌دادنِ آن‌ها در انتخابات فدرال، غیرقانونی و حیرت‌آور است». حالش به‌وضوح خوب است و از این همراهی و حمایت سیاسی در لوای ترامپ، خوشحال به نظر می‌رسد.
 
                                                                                                                                                                                            ادامه دارد...

کانال عصر ایران در تلگرام